De ondergang van Atlantis, en de schuldgevoelens
als gevolg daarvan, heeft een grote invloed gehad
op de beperkende overtuigingen van de mens over zichzelf. In verschillende religieuze stromingen is deze
zelfafkeuring verder doorontwikkeld en geïnstitutionaliseerd. Met name de visie op het kwaad speelt hierin
een belangrijke rol. Maria Magdalena en Jezus begeleiden hun leerlingen om hier los van te komen
en stellen deze heling aan de gehele mensheid beschikbaar.
Maria Magdalena en Jezus: “Lieve mensen, bij het begeleiden van onze leerlingen houden we ons bezig met het openen
van hun hart naar zichzelf. En wel als een basis voor het activeren van het Christusbewustzijn bij ieder van hen.
Wij geven aandacht aan alle aspecten van het openen van het hart om deze te integreren in het ontwaken
van onze kerngroep. Een belangrijk aspect dat ons nu bezig houdt, zijn de menselijke overtuigingen
over het goede en het kwade in zichzelf. Het naar jezelf kijken gebaseerd op deze dualiteit,
schept verwarring over de ware Goddelijke aard van de mens en over het
ontwikkelingspad van mannen en vrouwen op Aarde.”
De mens is meer dan alleen Geschapene
Maria Magdalena en Jezus: “In verschillende religieuze stromingen wordt naar de mens gekeken als een wezen dat
met goed en kwaad worstelt en niet in staat is om de dualiteit op te lossen. De aard van de mens wordt als
bewegend tussen goed en kwaad gezien en losstaand van zijn of haar spirituele pad.
De mens wordt enkel als Geschapene beschouwd in plaats van een belichaming van de Drie-eenheid, van de Schepper,
de Geschapene en het Proces van Scheppen. Vanuit deze interpretatie dient de mens zich aan het goede vast te
houden en het kwade te ontwijken. Deze ons inziens onjuiste visie beïnvloedt je zelfbeeld, voedt je
zelfveroordeling en beperkt de visie van jezelf als een Goddelijk wezen.
De mens heeft immers ooit de oermissie op zich genomen om God in de fysieke dimensie te herontdekken,
daarbij gebruikmakend van de dualiteit van goed en kwaad om zichzelf en het Aardse veld te verkennen, de
onderliggende eenheid te onthullen en de Goddelijkheid hiervan te activeren.”
De gevolgen van Atlantis
Maria Magdalena en Jezus: "De visie van de mens als een wezen van goed en kwaad dat los staat van God, is een resultaat
van de schuldgevoelens die bij en na de val van Atlantis zijn ontstaan. Deze schuldgevoelens kunnen soms als
verdoemenis worden ervaren. Alsof de mens ‘niet Godswaardig’ of ‘door God veroordeeld’ zou zijn.
Dit is een reflectie van het verliezen van bewust contact met de Goddelijke Bron, dat zich
langzaam maar zeker voltrok naarmate de mensheid verder in de dualiteit belandde en dat een
absoluut dieptepunt kende tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Voor diegenen die zich dieper met de dualiteitsprocessen op dat moment in Atlantis bezig hebben gehouden, zijn de schuldgevoelens verbonden met de overtuiging dat het hun fout is geweest dat Atlantis ten onder is gegaan en dat
daarmee de bewuste, individuele en collectieve connectie van de mens met de Goddelijke Bron verloren raakte.
Voor diegenen die minder met de dualiteit van goed en kwaad in de laatste fase van Atlantis bezig waren, zijn
de schuldgevoelens gekoppeld aan het feit dat ze de val niet hebben kunnen voorkomen.”
Uit het paradijs gevallen
Maria Magdalena en Jezus: “Wij hebben zelf deze laatste schuldgevoelens in onze levens op Aarde na Atlantis weten
te verwerken en losgelaten. Dat heeft ons mede in staat gesteld om onze huidige missie te belichamen en vorm
te geven. De ondergang van Atlantis heeft als effect op de mensheid gehad dat men zich voelde alsof men ‘uit
het paradijs was gevallen’ en de bewuste verbinding met de Goddelijke Bron was verloren.
Na Atlantis is het spirituele zelfbeeld van de mens dan ook ingeperkt en voor een deel bepaald door de zojuist genoemde schuldgevoelens. Dit alles heeft geresulteerd in een collectieve vorm van zelfveroordeling, waarin de mens als ‘slecht’
wordt ervaren. Eerst wordt de mens nog gezien als een wezen dat in staat is om het kwaad te verrichten, en daarna,
na ons laatste gezamenlijke leven op Aarde, om het kwaad ‘te zijn’. Dit nu wordt in latere eeuwen door de
kerkelijke autoriteiten als ‘erfzonde’ bestempeld. Naarmate men meer indaalde in de dualiteit
is deze beperkende overtuiging steeds sterker geworden.”
Heling beschikbaar voor de gehele mensheid
Maria Magdalena en Jezus: “We willen onze leerlingen begeleiden bij het loslaten van hun schuldgevoelens over het
‘vallen uit het paradijs’ en over ‘de ondergang van Atlantis’ als een weg om hun zelfliefde en zelfvergeving
te bevorderen. Dat is nodig om hun hart te openen en hun Goddelijkheid te ervaren.
Tezamen met het loslaten van de zelfveroordelingen van hun ouders worden deze vormen van erfelijke belasting geheeld
en hun connectie met hun hart en hun Goddelijke Bron hersteld. In jullie tijd is het loslaten van collectieve,
familiaire en individuele zelfveroordelingen essentieel voor jullie spirituele realisatie, het ontwaken
van het Christusbewustzijn en het bewust ervaren van je Goddelijkheid al mens.
Wij, Maria Magdalena en Jezus, stellen, door middel van onze leer over de Goddelijkheid van de mens,
deze heling aan de gehele mensheid beschikbaar.”
Dit is een openbaring uit het gechannelde boek
'Maria Magdalena en Jezus Deel 3
Hun inwijding van de vrouwelijke en mannelijke discipelen'
Wil je je breed informeren over dit opmerkelijke boek? Klik dan hier!
Bekijken? Beoordelen? Bestellen? Klik hier!
